Aku tak pernah nak marah dia, tak pula buat benda yang tak baik dekat dia.... Aku kadang -kadang sabar dengan karenah dia.. Dah 2 tahun dah aku sabar... Kawan -kawan aku nasihat aku suruh cari lain sebab dia sering buat aku sakit hati... Tapi aku degil aku tak nak dengar cakap kawan-kawan aku.. Aku ikut ja cakap aku.. Sampaikan dia reject ak buat kali ke 2... Tu pun aku tak sedar lagi...
Ottokhae!!!
TAHU TAK!!!!!!!!!!!
Disebabkan dia!! aku ada semangat nak belajar....
Disebabkan dia!! aku tahu macam mana nak berkawan...
Disebabkan dia!! aku tahu macam mana meminati seseorang...
Ada dia pernah fikir tentang perasaan aku... Ada dia pernah tanya tentang diri aku...
Memang senang nak cari yang lain.. Tapi nak melupakan memang susah....
Cuba kalau korang berada di tempat aku...
Mesti korang akan rasa apa yang akan aku rasa sekarang...
Aku hanya nak BERKAWAN dengan dia.. bukan BERCINTA....
Salahkah aku nak berkawan...
Aku tahu...
Aku tak sepandai dia..
Aku tak sebaik rakan- rakan dia...
Tapi tolong la.... thinking positive..
Jangan ingat orang yang nak berkenalan atau berkawan dengan kita adalah orang yang kurang baik atau kurang pandai...
Mungkin mereka ada kelebihan mereka....
Satu lagi aku nak beritahu kepda sesiapa yang membaca...
~~JANGAN KITA BUAT DEKAT ORANG, LAMBAT- LAUN ORANG AKAN BUAT DEKAT KITA BALIK~~
Itu jer pesanan aku.....
0 comments:
Post a Comment
komen la citer sy......